ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ: Καθαρή θάλασσα

Καθαρή Θάλασσα.

Το χταπόδι άπλωσε τα πλοκάμια του και φώναζε με τη χταποδοφωνάρα του βοήθεια, βοήθεια, να μαζευτούν όλα τα θαλασσινά κοντά του, για να βοηθήσουν τη φάλαινα που είχε καταπιεί μια σακούλα νάιλον, που είχε πετάξει κάποιος ασυνείδητος ψαράς μέσα στη θάλασσα.

Φάλαινα

Η νάιλον σακούλα είχε σκαλώσει στο λαιμό της και πάλευε να την βγάλει.

Δεν μπορούσε ν’ αναπνεύσει, πάλευε μέσα στα κύματα, και σιγά – σιγά χωρίς να το καταλάβει βγήκε στο γιαλό.

Έτρεξαν όλα τα ψάρια να βοηθήσουν.

η Μουρμούρα

η Τσιπούρα

η Πέρκα

η Γόπα

το Λυθρίνι

ο Αστακός

το Καλαμάρι

ο Σπάρος

ο Γύλος

η Σαρδέλα

το Σκουμπρί

η Παλαμιδα

το Μελανούρι

το Κοκκάλι

ο Γαύρος

ο Σαργός

το Φαγγρί

ο Ιππόκαμπος

η Μέδουσα

το Στρείδι

ο Αχινός

το Λαυράκι

ο Λούτσος

ο Κολιός

το Σαφρίδι

το Δελφίνι

η Καρέτα-καρέτα

ο Χάνος

το Μαγιάτικο

η Συναγρίδα

η Στύρα

και άλλα ψάρια.

Κανένα όμως δεν μπορούσε να βγάλει τη σακούλα από το στόμα

της Φάλαινας.

Ξαφνικά εμφανίζεται το χελιδονόψαρο και τους λέει:

Χελιδονόψαρο

θα πετάξω γρήγορα να φωνάξω το πριονόψαρο.

Πριονόψαρο

Αυτό μπορεί με το πριονωτό του ράμφος να κόψει τη σακούλα, να την κάνει κομμάτια μικρά, έτσι θα μπορέσει ν’ αναπνεύσει η φίλη μας Φάλαινα.

Αυτό έγινε και η Φάλαινα γλύτωσε.

Ενώ ετοιμάζονταν να φύγουν για να πάει το καθένα στη φωλιά του, ακούστηκε η φωνή του Δελφινιού.

Δεν πρέπει να φύγει κανένας.

Έχω να σας κάνω μια πρόταση.

Όλοι μαζί να μαζέψουμε όλα τα σκουπίδια από τη θάλασσα και να τα βγάλουμε στην παραλία.

Έτσι έγινε.

Τα μεγάλα ψάρια έβγαλαν τα μεγάλα σκουπίδια. Τα μικρά όπως είναι οι Σαρδέλες, οι Γαύροι, οι Γύλοι και άλλα, έβγαλαν τα μικρά σκουπίδια. Οι Αχινοί έκαναν κωλοτούμπες πάνω στ’ αποτσίγαρα που πετάνε οι καπνιστές και όπως καρφώνονταν πάνω στα καρφιά τους τα έβγαζαν έξω στην αμμουδιά. Ο Αστακός με τις δαγκάνες του έσκαβε την άμμο στο βυθό και ότι έβρισκε το έδινε στο καλαμάρι για να το βγάλει έξω.

Μερικοί Γλάροι που πετούσαν εκεί κοντά, είδαν τα σκουπίδια και έτρεξαν να επωφεληθούν.

Θαλασσοπούλια

Άρχισαν να τρώνε ότι ήταν για βρώση. Μαζεύτηκαν πολλοί Γλάροι ολόκληρη σμηναρχία.

Γλάροι

Όταν έφαγαν ότι τρωγότανε, έπεσαν σε περισυλλογή.

Τι θα γίνουν αυτά τα σκουπίδια;

Τότε ένα δελφίνι βγήκε απ’ το νερό και με φωνή δυνατή είπε:

Εϊ …….. εσείς τα πουλιά, που μπορείτε να περπατήσετε στη ξηρά, πρέπει να πάτε να διαμαρτυρηθείτε στο Δήμαρχο. Μόνο αυτός είναι υπεύθυνος και αυτός μπορεί να καθαρίσει τη παραλία.

Έξω από τη Δημαρχία γέμισε ο τόπος γλάρους και άλλα πουλιά.

Κρα…κρα…κρα…, κρουξ….κρουξ….κρουξ….. χαλούσε ο κόσμος από τα κροξίματα.

Ο Δήμαρχος μαζί με το δημοτικό συμβούλιο είχανε συνεδρίαση. Διέκοψαν όμως και βγήκαν έξω για να δουν τι συμβαίνει.

Δεν κατάλαβαν.

Όταν όμως είδαν τα πουλιά να κατευθύνονται περπατώντας προς την παραλία ακολούθησαν. Είδαν τα σκουπίδια και κατάλαβαν.

Την άλλη ώρα μια φαγάνα και ένα φορτηγό καθάριζαν τη παραλία.

Φαγάνα

Από τότε κάθε μέρα ένας υπάλληλος της Δημαρχίας περνούσε και συμβούλευε τους κολυμβητές να μη πετούν σκουπίδια στο γιαλό, να τα ρίχνουν στο κάδο που τοποθέτησαν εκεί κοντά.

ΤΕΛΟΣ